Sa panahon sa kahilom nakauban ko ikaw;
nakita ko ang imong way paglubad nga pag-uban kanako
diha sa mga bato, sa mga kahoy ug bagon, mga sagbot ug kugon;
nakita ko ikaw nga nagnunot kanako hangtod niining
tumoy sa Mga Isla nga ni makausa wala palandonga
nga mataak ug mapuy-an ko.
Sa panahon sa kahilom, ikaw nabati ko
diha sa hapuhap sa maigang hangin, diha sa kainit
sa adlaw, sa landong sa mga kahoy, sa tingog sa
kalanggaman, sa mga hadyong sa langaw, sa buyog,
sa mga putling hunghong sa gagmayng mananap.
Nabati ko ang imong pag-amoma, gikan pa sa
Akong gamayng dapit nga namat-an, gikan pa sa
oras nga akong unang naginhawa ang hangin sa kinabuhi.
Sa panahon sa kahilom inanay kong nabuntog ang kahadlok,
nga sa pagsum-ok ko sa kahumayan ug sa kakahoyan,
mibabag kanako, buot kanakong muhulga ug mopakgang sa
atong panag-uban ug mosugo kanako sa pagsibog.
Sa panahon sa kahilom ania ako nagalingkod
nga luwas sa kahadlok ug kakuyaw
ug karon ania naminaw sa imong balaang hagawhaw.
Sa panahon sa kahilom nabati ko ikaw
nga nag-ingon, “Kahadlok ayaw!”
Sama ako kang Maria ug kang Jose
nga nakadungog sa maong mga pulong, “Kahadlok ayaw!”
Kahadlok ayaw sa ugma nga way kaseguroan,
sa ugma nga kon maabot man o dili
way kalabotan sa akong karon.
Kahadlok ayaw sa mga kahuyang, mga kaibog
ug gusto nga kanako buot moangkon ug mohari.
Kahadlok ayaw sa kagahapon nga buot kong isalikway
apan ania nahimong kabahin kanako.
Sa panahon sa kahilom nadungog ko
ang Manunubos nga nagtuaw sa bungtod,
“Bulahan ang mga kabos kay ilaha ang gingharian sa Dios!”
Sa panahon sa kahilom nabati ko ang akong kabulahanan,
Sa akong kakabos nasabtan ko ang kakabos sa uban.
(Marso 20, 2001: Sta. Ana, Cagayan Valley)
-JON SAGUBAN
Dakbayan sa Iligan
