Kabahin sa akong damgo

Nahibulong ko
nganong sige ra kog damgog barko
diin usa ko sa mga pasahero.
Di ko katugkad sa buot ipasabot niini.
Ang barko, usahay, modagan
sa kamad-an. Wa kini malunod.
Balik-balik lang kini sa pagbiyahe
gikan ug paingon sa akong gigikanan.
Ang mga pasahero puros way nawong,
way tingog, ug wa ko kaila sa ilang ngalan.
Igo ra sila mosakay ug mokanaog.
Dili masupilon ang dagat
apan masul-obon ang mga balod.
Ug ang dagway sa langit
way kalainan sa lawod.
Wa ko masayod unsay buot
ipasabot sa akong damgo.
Apan kada mata nako
tungatunga sa kaadlawon,
mangurog ko sa kahadlok.
Ug di nako malikayan
nga maghunahuna
sa mortalidad sa tawo—
nga way kailanan ang pagkatawo
ug kamatayon,
maingon nga usa ra ang gigikanan
ug gipadulngan sa barko sa akong damgo.
Nga ang kamatayon
nahisama adtong wa pa kita matawo
diin ang tanang butang
way dagway ug way ngalan.


-GRATIAN PAUL TIDOR
Dakbayan sa Dipolog