Kon, alang sa gugma, gibaktas nimo ang lima ka kilometro
Ubos sa kusog nga ulan, sa nag-alburuto nga dugdog,
Sa naliki nga langit nga mingbuswak og kapungot,
Subay sa lapokon nga dalan sa baryong wa nimo mailhi;
Kon, alang sa gugma, gilabang nimo ang sulog nga suba
Pinaagi sa paglukso-lukso nimo sa mga bato,
Gibaktas ang tulo ka bungtod
Nga maoy sukod sa gilay-on sa balay sa iyang amahan
Gikan sa gihunongan sa gisakyan mong trak sa lungsod;
Kon, alang sa imong gugma niya, misalig ka sa di nimo kaila,
Bisan pa ma’g nanimaho siya’g tuba, nga mogiya nimo,
Ug mopas-an sa imong bag sa kantidad nga piso,
Samtang gisul-ob sa imong kamot imong sapatos,
Sa lubog nga kahaponon
Nga padulong nang mongitngit.
Ug di ka sigurado kon duna bay gaatang nga panihapon
(Ug kon wa man ugaling, mosamot imong ulsir)
—Kinsay makaingon nga akto ba kini
Sa kaisog o pagdinanghag?
Ug di na ka pwede moatras,
Maingon nga lisod na tangtangon ang kunot sa agtang.
Mipahiyom ka, mapasalamaton sa Takna nga mipalimot nimo
Kon unsa man gani tong midasig nimo gawas sa gugma,
Ug sa bungtod nga anaa sa imong tiilan.
Gianad sa ulan ang abog sa berano.
Gisugat nimo apil ang pagkurog sa lawas.
Ug dihang makapahulay na unta imong lawas
Ug maglipay na unta ka
Sa kon unsa imong nalampos,
Milutaw ang kamatuoran—
Nasayran nimo:
Wa diay siya sa balay sa iyang amahan.
Ang bagulbol sa limtanong ulan
Mipasidaan
Nga wa ray pulos kon magpaabot ka,
Apan nagpaabot gihapon ka niya tibuok gabii.
Ug kanunayng masaypan sa imong dunggan
Ang kalit nga haguros sa ulan
Isip tingog sa iyang tunob.
Sa kadulom, abi nimog mao kadto
Ang iyang paldang nahumod sa ulan.
Sa mga sanga nga nasabod sa kagabhion,
Nagtugdon ang pungak
Nga miabog sa tungang-gabii.
Ang gapabilin mao na lamang ang agiw sa imong damgo.
Ug nasayod ka nga gitapos na sa ulan
Ang nakaikyas nga berano.
-GRATIAN PAUL TIDOR
Dakbayan sa Dipolog
maayong pagkahubad,
TumugonBurahingratian
-mananambalak