samtang nagsandig sa kahoy

naglagot ko sa mananap nga naglingkod

sa sanga sa kahoy ganiha

nga way kataposang naghangad—

di kahibawo moduko nako

nga nagpanawag sa ubos—

ug nagtutok lagbas sa panganod.

wa siya kabantay nga sa iyang

paglukso sa yuta, kon maglakaw

na siya ning lingin tang kalibotan

mamahimora nako siyang tumban.

angay unta niyang mahibaw-an

nga wa siya kabantay sa mansanas

dihang nahu’g kini sa punoan

sa iyang paglukso.

hinunoa, nagsandig ko niadto sa kahoy

maong akoy nakamatikod

sa pagkatagak niini sa yuta.

hapit baya siya madusmo

sa bato tungod sa nasangit

niyang bungot sa kahoy—

nagsalig lang siya sa iyang

duha ka mutsatsa nga daling

mitabang niya. bisag ingnong

tang pulonga nga buotan siya kanila,

apan taas kaayo ang iyang ikog

samtang nagkamang sa yuta.

nagsunod lang sad intawon

ang iyang mga sulugoon

nga mouban niya pagpangita

sa keso nga wa sila kahibawo

ako diayng gikumkom.

--PIERO ALDAYA

Carcar, Sugbo